Mijn fietstocht van dag tot dag (ca. 1 jaar na dato toegevoegd aan weblog): Dag 1 (zo 5 juni 2011): Gulpen – Cherain (110 km) Dag 2 (ma 6 juni 2011): Cherain – Avioth (108 km) [218 km] Dag 3 (di 7 juni 2011): Avioth - Chalons-en-Champagne (138 km) [356 km] Dag 4 (wo 8 juni 2011): Chalons-en-Champagne – Rosieres (117 km) [473 km] Dag 5 (do 9 juni 2011): Rosieres - Vezelay (144 km) [617 km] Dag 6 (vr 10 juni 2011): Vezelay - Nevers (98 km) [715 km] Dag 7 (za 11 juni 2011): Nevers – Le Chatelet (106 km) [821] Dag 8 (zo 12 juni 2011): Le Chatelet – La Souterraine (112 km) [933] Dag 9 (ma 13 juni 2011): La Souterraine – St. Germain des Belles (104 km) [1037] Dag 10 (di 14 juni 2011): St. Germain des Belles -Turenne (97 km) [1134] Dag 11 (woe 15 juni 2011): Turenne - Rocamadour (40 km) [1174] Dag 12 (do 16 juni 2011): Rocamadour – Moissac (132 km) [1306] Dag 13 (vr 17 juni 2011): Moissac –Pouylebon {bij Montesquiou} (128 km) [1434] Dag 14 (za 18 juni 2011): Pouylebon – Lourdes (92 km) [1526] Dag 15 (zo 19 juni 2011): Lourdes - Oloron St. Marie (68 km) [1594] Dag 16 ma 20 juni 2011): Oloron St. Marie – St Jean Pied de Port (76 km) [1670] Dag 17 (di 21 juni 2011): St Jean Pied de Port – Puente La Reina (101 km) [1771] Dag 18 (woe 22 juni 2011):Puente La Reina – Najera (108 km) [1879] Dag 19 (do 23 juni 2011): Najera – Burgos (113 km) [1992] Dag 20 (vr 24 juni 2011): Burgos (0 km) [blijft 1992] Dag 21 (za 25 juni 2011): Burgos – Carrion de los Condes (100 km) [2092] Dag 22 (zo 26 juni 2011): Carrion de los Condes – Leon (108 km) [2200] Dag 23 (ma 27 juni 2011): Leon – Molinaseco (98 km) [2298] Dag 24 (di 28 juni 2011): Molinaseco - Sarria (109 km) [2407] Dag 25 (woe 29 juni 2011): Sarria –Arzua (82 km) [2489] Dag 26 (do 30 juni 2011): Arzua – Santiago de Compostela (51 km) [2540] Dag 27 (vr 1 juli 2011): Santiago de Compostela Dag 28 (za 2 juli 2011): Santiago de Compostela - Wateringen

Kostbaar manuscript gestolen uit kathedraal

donderdag, 7 juli 2011

Uit de kluis van de kathedraal van het Spaanse bedevaartsoord Santiago de Compostela is een kostbaar manuscript gestolen. Het gaat om de Codex Calixtinus, waarschijnlijk de allereerste reisgids uit de geschiedenis.
De codex uit de 12de eeuw werd bewaard in een kluis. Spaanse media spreken van "één van de grootste kunstroven uit de Spaanse geschiedenis".

Camera's
Santiago de Compostela is het eindpunt van één van de beroemdste christelijke bedevaartsroutes. Bedevaartgangers trekken al eeuwenlang te voet naar het graf van de apostel Jakobus. In de Codex Calixtinus staan tips voor pelgrims. De middeleeuwse reisgids lag in de kathedraal van Santiago de Compostela en is van onschatbare waarde.
Drie mensen hadden toegang tot de kluis: de deken en twee wetenschappers. Volgens Spaanse media hingen er vijf camera's in en rond de ruimte, maar geen van alle was gericht op de kluis. Bovendien zaten de sleutels van de kluis waarin de codex werd bewaard, gewoon in het slot.
Eén van de wetenschappers ontdekte dinsdagmiddag dat de codex niet in de kluis lag, maar wanneer het handschrift werd ontvreemd is nog niet duidelijk. Volgens Spaanse media waren er geen sporen van braak.

Verzamelaar
Hoeveel geld het manuscript waard is, is onmogelijk te zeggen. 's Werelds oudste reisgids bevat enkele van de oudste bekende polyfonische muziekstukken van Europa en zo'n beetje de eerste bewaard gebleven geschreven woorden in het Baskisch. Het is, kortom, letterlijk van onschatbare waarde en was daarom niet te verzekeren.
Omdat de codex zo beroemd is, is het ook zo goed als onverkoopbaar voor de dieven. De politie vermoedt daarom dat het manuscript in opdracht van een verzamelaar is ontvreemd.

Reactie Corné
Vandaag is er bij herhaling gesuggereerd dat ik de dader zou zijn bij de ontvreemding van de codex Calixtinus. Sterker nog ik ben zelfs gevraagd het exemplaar op de fiets te retourneren. En dan nog te bedenken dat ik helemaal niet aan het daderprofiel voldoe. Deze geruchten zijn dan ook niet gebaseerd op feiten en onwaar. Nu even zonder dollen, ik hoop dat de codex snel boven water komt.

Dag 28 (za 2 juli 2011): Santiago de Compostela - Wateringen

Vandaag is de dag van de terugtocht naar Nederland. Met Iberia van Santiago via Madrid naar Amsterdam gevlogen. Een heenreis van 26 dagen wordt zo ingeruild voor een terugreis van één middag. Helaas tref ik mijn bagage niet aan op de bagageband op Schiphol. Het weerzien met Brigitte, Tessa en Sterre is geweldig. De meiden hebben allebei op karton een collage met foto’s van mij op de fiets gemaakt en daar leuke aansprekende teksten bijgeschreven. Ook een ballon met de tekst Welcome back ontbreekt niet. Thuis staat de Champagne koud. Ook tref ik thuis diverse kaarten aan met leuke teksten erop. Kortom een warm welkom.
Voor mij was Santiago de Compostela weliswaar het uiteindelijke doel van mijn reis, maar het gaat natuurlijk om de weg er naar toe. Mijn tocht was een groot avontuur die elke dag vol verassingen zat. Hoe zou het gaan vandaag, waar zal ik slapen? Hoe is het weer? Ik heb het landschap telkens zien veranderen. Heb kleine dorpen, maar ook grote steden aangedaan. Fraaie uitbundige kathedralen en ook sobere kerkjes bezocht. Bijzondere overnachtingsplaatsen gehad. Leuke medereizigers ontmoet, ieder met hun eigen reden om de tocht te ondernemen. Onderweg helemaal geen pech gehad, zelf geen lekke band! Ik ben dankbaar dat ik deze tocht heb kunnen afleggen, gesteund door het thuisfront, familie, vrienden, kennissen, collega’s en soms ook onbekenden. De belangstelling heb ik zeer gewaardeerd.

Dag 27 (vr 1 juli 2011): Santiago de Compostela

Ja, dan denk je te gaan uitslapen, maar dat lukt natuurlijk helemaal niet. Om 7.00 uur gewoon klaarwakker in bed, toch maar lekker even blijven liggen. Het ritme van de afgelopen tijd laat zich zomaar niet doorbreken. Vreemd gevoel, de eerste dag na 26 dagen dat ik niet hoef te fietsen. Om 9.30 uur ga ik na een ontbijtje de stad in en ik heb me voorgenomen om daar zoveel mogelijk van te genieten. Op verschillende terrassen café con leche op, heerlijk relaxed in de ochtendzon. Gewoon zitten en kijken wat er om me heen gebeurd. Verder lekker rondgelopen in de stad. Niets moet, alles mag! Souvenirs gekocht. Ja, je wordt hier “doodgegooid” met souvenirwinkeltjes. En elke winkel heeft min of meer hetzelfde. Mijn tas wordt steeds zwaarder. Het thuisfront heeft niet te klagen over wat ik allemaal heb gekocht. Nu maar hopen dat ze het ook nog leuk vinden ook? Daarna binnengelopen in het Paradoros (Hostal de los Reyes). Dat ligt schuin tegenover de kathedraal. Dat is een vrij chique hotel met navenante prijzen. Een eenpersoonskamer met korting kost 147,98 euro per nacht! Het is dat ik in mijn huidige hotel al de overnachting voor de komende nacht heb geregeld! Er zijn vier mooie binnenplaatsen en prachtige zalen en gangen. Leuk om daar even rond te lopen en een indruk op te doen Als lunch een heerlijke paëlla seafood op. Toen weer naar de kathedraal gegaan en op het voorste bankje bij de gebedsruimte gaan zitten en stilgestaan bij dierbaren die zijn overleden. Dat is voor mij toch wel een belangrijk moment. Wat trouwens wel een beetje een tegenvaller is, dat hier in de kathedraal het traditionele “kaarsje opsteken”, heeft plaatsgemaakt voor “elektrische kaarsen”. Je gooit ergens geld in een gleuf en dan gaan er lichtjes aan. De moderne tijd, zullen we maar zeggen. Maar de gedachten aan dierbaren die ik erbij heb, zijn er niet minder om! Onder bij de ingang van de kathedraal is nog een ruimte met een audio-video-uitleg over de "portico of glory", de hoofdingang van kathedraal, die momenteel wordt gerestaureerd. Rond een uur of vier maar weer richting het hotel gelopen. Onderweg nog een Estrella Galicia genomen (dat is een biertje!). Nu even rusten en vanavond mijn galgenmaal in Santiago. Ik had vanavond niet zo’n trek, maar geen nood. Als je hier ’s avonds een drankje besteld, dan krijg je daar vaak een hapje of hapjes bij; zoals chips, pinda’s, stukje pizza, olijven e.d. Nu dacht ik als ik op drie verschillende terrassen elke keer wat bestel dan heb ik een biertje en ook wat te eten. Dat was een goed strijdplan. Bijgevoegde foto is van het laatste terras bij Hostal de los Reyes. Dat is van het allerallerallerbeste plekje (precies op de hoek) van heel Santiago met een geweldig zicht op de kathedraal. De foto, dat hoef ik denk ik verder niet uit te leggen, die spreekt helemaal voor zich. Een mooiere afscheidsavond met zo’n uitzicht laat zich niet denken!

Dag 26 (do 30 juni 2011): Arzua – Santiago de Compostela (51 km) [2540]

Om 6.15 uur opgestaan, zodat ik om 6.45 uur op de fiets kon zitten. Het is nog een beetje donker dus mijn achterlicht aangedaan. Toch een beetje een vreemde etappe vandaag, juist omdat ik besef dat dit de laatste zal zijn. In Touro vroeg aan de café con leche. Even wat warms naar binnen, want het is zo vroeg nog best behoorlijk koud. Dat wordt pas anders als de zon er een beetje doorkomt. Ik geniet van elke trap van de mooie tocht van vandaag door een golvend groen landschap met toch nog best wel wat aardige klimmetjes. Via een omweg bereik ik het einddoel van mijn pelgrimstocht, Santiago de Compostela. Trouwens nog een hele gemene klim als je net Santiago binnenkomt. Ik moest aan het einde nog even “uit het zadel komen”. Om 10.30 uur was ik na 2.540 kilometer fietsen bij de kathedraal. Nou, daar stond ik dan met een gevoel van “is dit het nou”. Dat kwam, denk ik ook omdat ik mij realiseer dat mijn tocht nu teneinde is. Anderen zie ik elkaar omarmen. Dat wordt voor mij lastig, want ik ben alleen! Nog wat rondgelopen in en bij de kathedraal. Het is misschien overbodig om op te merken jullie weten toch wel dat dat het koperen Spaanse eurocentwerk de kathedraal van Santiago de Compostella staat (en dus niet de familiekerk van Gaudi uit Barcelona!). Bovendien is Sint Jacobus (één van de discipelen) de schutspatroon van Spanje. Toen heb ik op vertoon van mijn credential met stempels (ik heb er nu in totaal 33, nog wel wat lege vlakken hoor!), mijn compostolaat gekregen. Dat is een oorkonde dat je de pelgrimstocht hebt volbracht. Op het compostolaat hebben ze Cornelium Gosen geschreven in plaats van Cornelis Gosen. Cornelis op zijn Spaans zullen we maar zeggen. Voor 1 euro koop ik een koker om hem ongeschonden mee naar huis te vervoeren. Verreweg de meeste pelgrims volbrengen het stuk in Spanje. Alleen Nederlanders en Belgen zijn zo gek om van veel verder te komen. Ik ging maar weer naar de kathedraal. Ik werd gebeld en er kwamen sms-sjes binnen om mij te feliciteren met het bereiken van mijn einddoel. Oeps, mijn mobiel was bijna leeg. Bij een kapelletje zag ik in deze eeuwenoude kathedraal een stopcontact. Dat bood uitkomst. Ik heb mijn mobiel daar 15 minuten opgeladen. En ondertussen maar belangstellend naar de kapel blijven kijken. Jacobus moest eens weten! Vervolgens de 12.00 uur mis bijgewoond. Praktisch helemaal in het Spaans, zodat ik daar weinig van kon bakken. Gelukkig werd er ook af en toe gezongen. Aan het begin van de dienst werden de pelgrims uit de diverse landen welkom geheten. Het was trouwens afgeladen van de mensen. Daarna op zoek naar hotel Mexico, daar kan ik namelijk mijn fiets op transport naar Nederland doen (via Soetens uit Vessem). Wel zo gemakkelijk om in datzelfde hotel te verblijven. Rond 18.00 uur wordt mijn fiets transportklaar gemaakt voor de tocht naar Nederland. De fiets wordt dan binnen 2 weken thuis afgeleverd. Van het meisje dat alles met de fietsen regelde, kreeg ik nog een tas die een Nederlander had achtergelaten die de tocht andersom (van SdC naar NL) fietst. Daar kunnen mooi mijn twee achtertassen in voor in het vliegtuig. Er verblijven in dit hotel meer Nederlanders en een Belg die binnenkort allemaal terugvliegen. Met dat gezelschap heb ik nog een biertje gedronken en wat gekletst. Zij hadden allen trouwens de (lichtere!) westelijke route gereden. Hoe zou het morgen zijn, nu ik niet meer hoef te fietsen?

Dag 25 (woe 29 juni 2011): Sarria –Arzua (82 km) [2489]

Eerlijk gezegd, was vandaag niet zo’n bijzondere dag. Wel bijzonder is dat ik nu op één-dag-afstand van Santiago ben. Afgelopen nacht heeft mijn fiets voor het eerst buiten gestaan, wel achter een groot afsluitbaar hek, hoor. Ik moet er niet aan denken dat tie weg is. Dan zou ik genoodzaakt zijn om mijn pelgrimstocht wandelend te moeten afsluiten! En ik ben niet zo’n Jan Wandelaar. Omdat ik gisteren vrij laat had gegeten (heerlijk trouwens), had ik vanochtend weinig trek. Dus na een café con leche op pad gegaan. Gelijk al twee klimmetjes aan mijn broek. Dan kom ik via een aparte brug op hoge pijlers in Portomarin aan. Dan volgt de pittige klim naar Ventas de Naron. Het stuk daarna zie ik heel veel wandelende pelgrims. Opvallend veel Spaanse jongeren, het lijkt wel alsof hele schoolklassen met leraren lopen. Misschien de Spaanse variant van onze maatschappelijke stage! Ja, de Camino leeft! Ik bedenk me wel dat ik per dag 3 a 4 zoveel kilometers afleg dan de wandelende peregrino’s. Uiteindelijk kom ik ongeveer om half vier in Arzua aan. Dat ligt nog (maar) 50 km van Santiago vandaan. Dit is een mooie stopplaats voor vandaag. Als ik verder zou gaan, dan loop ik het risico dat ik geen hotel meer kan vinden en ben aangewezen op een refugio (Albergue). En dat wil ik toch als het even kan echt vermijden. Want ik wil vannacht lekker slapen en morgen lekker uitgerust vroeg opstaan en er fris weer tegen aangaan voor de allerlaatste etappe. Ik hoop dan voor 12.00 uur in SdC aan te komen. Dan kan ik mooi – als alles volgens plan verloopt – de 12 uurs pelgrimsmis meemaken in de kathedraal. Afgelopen maandag heeft Brigitte trouwens mijn vliegticket voor de terugreis geregeld voor zaterdag a.s. in het begin van de middag. Dan ben ik net op tijd thuis voor het 50-jarige bruiloftsfeest van mijn schoonouders; dat vindt namelijk op zondag plaats. Nu weten jullie dus ook waarom ik “zo’n strak schema” heb. Maar met een beetje druk is niks mis. Al met al heb ik dan dus anderhalve dag om Santiago te bezichtigen. En dat moet toch genoeg zijn om een goede indruk op te doen.

Dag 24 (di 28 juni 2011): Molinaseco - Sarria (109 km) [2407]

Vanochtend ging het maar net goed. Ik wilde vroeg op pad gaan en was om 7.00 uur beneden in de hal van het hotel met mijn bagage bij mijn fiets. Omdat er niemand bij de receptie was, moest ik de sleutel (kamer en voordeur) in het mandje leggen op de balie. Eerst de fiets buiten gezet. Maar omdat op de deur een sterke dranger zat, viel de deur in het slot. En die deur was nu dus echt dicht. En daar stond ik buiten met mijn fiets en binnen mijn bagage die nu plotsklaps onbereikbaar was geworden voor mij. Ik klop op de deur. Geen reactie natuurlijk. Gelukkig gaat er vlak daarna een Spaanse wandelaar op pad. Saved by the bell, anders had ik een uur voor een gesloten deur moeten wachten, want de vrouw van de receptie zou er pas weer om 8 uur zijn. De eerste stop was bij Ponferrada, daar is nog een fraaie tempeliersburcht (zie foto). Daar heb ik ook ontbeten. Toen op naar Villa Franca, heeft een (gewone!) burcht en ziet er verder ook heel leuk uit. Nog een kopje koffie op. Het weer is trouwens niet te vergelijken met dat van gisteren, toen was het erg heet en nu is het bewolkt en koud. Wat een omslag zo ineens. Vanaf Villa Franca (500 m) begint de klim naar de Cebreiro (1310 m). Een klim over een lengte van ca. 30 km die in het begin erg meevalt, maar later best lastig is. Bij Pedrafita, een aantal kilometer onder de top, neem ik nog 2 koffie en trek ik warme kleren aan. Het is hier al behoorlijk mistig. Aan de top is het zicht niet meer dan zo’n 20 meter. Achterlicht aangedaan natuurlijk. Ook bij de afdaling is het goed uitkijken omdat je weinig zicht hebt. Gelukkig is het niet druk met het autoverkeer. Het is wel een bizarre vertoning. Soms heb je nog speciale uitzichtpunten, nou er is niks te zien; alleen maar mist. Bij helder weer zal het hier best mooi zijn. Na een daling volgt natuurlijk weer een klim. Dan volgt een hele lange afdaling. Op gegeven moment wordt het zicht weer goed, gelukkig maar! Ik kom langs het imposante klooster van Samos. En dan volgt mijn eindbestemming voor van vandaag, Sarria. Ik verblijf in Hotel Roma. Nu nog zo’n 130 km voor de boeg voor SdC. Hoewel dat met veel inspanning in 1 dag te doen zou moeten zijn, besluit ik het toch in tweeën te knippen.