Dag 13 (vr 17 juni 2011): Moissac –Pouylebon {bij Montesquiou} (128 km) [1434]

Om 6.45 uur opgestaan. In dit hotel kun je namelijk al vanaf 7.00 uur ontbijten, terwijl dat in de meeste andere hotels pas om 8.00 uur kan. Heerlijk uitgebreid ontbijtbuffet gehad, incl. notenkaas, want dat moet je wel op hebben als je hier in de omgeving bent. Ook diverse soorten koffie; Cappuccino (Paul, zonder slagroom dit keer!) en café lungo. Na al die regen van gisteren, vanochtend eerst maar wat druppeltjes olie op de ketting gedaan. Het moet natuurlijk allemaal wel soepel blijven lopen. Het beginstuk bestond uit het fietsen op een pad langs het kanaal. Daar liepen ook veel wandelaars, ik schat zeker in totaal wel 50 personen. Het leek wel afgesproken werk of alsof er een hele buslading is gedropt. Het gezelschap was divers: NL en Frans, 1, 2 of 3 personen, mannen en vrouwen, mensen met een pelgrimsstok of met nordic walking stokken. Het merendeel had een schelp op de rugzak. De één liep wel wat soepeler dan de ander. En ze waren over zo’n 7 km verspreid schat ik, allemaal lopend langs het kanaal. Ze liepen op het pad, dus ik elke keer maar bellen en vervolgens bonjour zeggen. Na het kanaal, de Garonne over. Ik heb het idee dat ik inmiddels de meeste Franse rivieren wel heb gehad. Ik kom door Auvillar, een leuk middeleeuws stadje. Er speelt een liedje van Freddy Aquilar door mijn hoofd op! Je ziet hier trouwens erg veel zonnebloemenvelden. Bij sommigen zijn de zonnebloemen op kniehoogte bij andere op schouderhoogte. Wel hebben ze gemeen dat ze bijna allemaal groen zijn. Zo af en toe, tref je wel een mooi veld met allemaal gele zonnebloemen aan, een prachtig gezicht is dat. Hoe dat dan kan, door moment van zaaien, de zon, de grond, geen idee. Als je nog een paar weken verder bent, moet het er hier helemaal prachtig uitzien. Toch wel een pittig dagje en klimmetjes blijven maar komen. Het is warm geworden. Ik fiets in mijn zwarte ondershirt. Je ziet dan goed het verschil waar mijn wielershirt normaal zit en waar nu mijn hemdje zit. Bij een winkeltje met een uithangbord van tabac, een cola gescoord. Daar was ik aan toe, iets zoetigs. Water is bijna op in Biran. Ik vraag aan twee oudere dametjes naar een alimentation. Non, c'est ne rien ici, vrij vertaald hier is helemaal niks. Kijk dat zegt dus niet alleen de jeugd, maar ook de ouwetjes! Nou, wat er wel is, is een mooi stenen altaar in de kerk. Je kunt de kerk alleen niet in, maar als je op een knop druk gaat er licht branden en dan kun je het altaar door een glaswand zien. Ja, zo kan het ook. De dames wijzen me een waterkraantje achter twee bloembakken. Ik ben gered! Op mijn fiets heb ik 2 bidons van elk bijna 1 liter. Bij warm weer drink ik zeker vijf bidons per dag. Tijdens de regendag van gisteren kwam ik trouwens niet verder dan 1 ½ bidon. Een plekje voor de nacht vinden, had wel wat meer voeten in de aarde. In Montesquiou is wel een hotel, maar madame zei dat er vanavond niet kon worden geslapen. Een logica die ik niet begrijp, maar toe maar. Bij de Chambre de Hote aangebeld, maar er werd niet opengedaan. Dan maar verder fietsen, waar ik helemaal geen zin meer in had. Ik zag een prachtig kasteeltje dat als hotel dienst doet en ook een camping heeft. Niet goedkoop, maar je moet toch wat dacht ik. Ze waren zich helemaal aan het klaarmaken voor een grote bruiloft voor morgen en vandaag worden er geen hotelgasten ontvangen. Hier werd ik dus niet vrolijk van. Ik kreeg nog wel een tip voor een camping in de buurt. Maar doorfietsen, weer een klim, hopelijk de laatste voor vandaag. Mijn billen doen zeer. Ik kom aan op de camping in Pouylebon, geweldig. De eigenaresse is trouwens Nederlandse. Ik krijg een appartement voor een pelgrimsprijs (12,50), dat was even wat anders dan in dat hotel van zojuist. Douchen en in het zonnetje nog even een Amstel drinken. Zo’n camping is voor de afwisseling dan ook wel weer leuk (understatement!). Ik ziet aan een bankje en tafel buiten mijn stukje voor vandaag te maken. Als het goed is, krijg ik zo een menu met canard (eend, dus) als hoofdgerecht. Zo zie je maar, het ziet er even niet zonnig, maar in goed Zuid-Afrikaans “alles zal regt komme”.