Dag 18 (woe 22 juni 2011): Puente La Reina – Najera (108 km) [1879]

Nou het was mij het nachtje wel. Je moet het je zo voorstellen, ik slaap op een grote zaal met ongeveer 25 stapelbedden. Twee stapelbedden zijn telkens “afgezet” met rietenscherm. Dat geeft een beetje het gevoel van privacy, maar je hoort natuurlijk alles. Op zo’n grote slaapzaal heb je natuurlijk een aantal notoire snurkers. Oorpluggen in dus, maar die konden het gesnurk hooguit wat dempen! Wandelaars zijn ook altijd vroeg uit de veren. Voor zessen verlieten er al mensen de slaapruimten. Volgens mij was ik de enige fietser tussen al die lopers. Bij mijn gedeelte sliep dan ook niemand en dat vond ik best. Opeens lag er trouwens midden in de nacht wel een vrouw in het bed naast, ze lag denk ik te dicht bij een snurker. En ik snurk niet! ‘s-Ochtend werden er tenen met pleisters behandeld. Dat zijn allemaal toch hele andere dingen dan die een fietser bezighouden. Voordeel was wel dat ik om 7.45 op mijn fiets zat. Eerst fiets ik nog wat door Puente la Reina. Ik kom over de prachtige 900 honderd jaar oude boogbrug over de Rio Arga (Arga jij wist vast niet van het bestaan van deze brug!). Ik fiets trouwens in de streek Navarra. Via Estrella kom ik aan bij het klooster van Irache. Het oude klooster was helaas gesloten. Er is hier nog wel een andere bijzonderheid, het naastgelegen wijnhuis heeft een gratis wijntap, ja je leest het goed. Je kunt hier water en wijn tappen. Ik pak mijn bidon. Jullie denken vast die gaat hij tot de nok toe vullen, maar nee ik moet jullie teleurstellen het is pas tien uur in de ochtend. Ik draai de dop van mijn bidon, controleer of het drinktuitje goed dicht zit en tap wat wijn in de dop van mijn bidon. Ik denk nog, jammer dat ik hier niet aan het einde van de middag aankom. Dat kleine beetje wijn gaat niet in mijn benen zitten, maar heeft ook niet de uitwerking van de toverdrank zoals bij Asterix. Ik ga verder. Wat hier trouwens opvalt is, dat je veel plaatsnamen zowel in het Spaans als in het Baskisch op borden ziet staan. Van dat Baskisch is niet zoveel te maken. Je ziet dat het graan hier allemaal veel rijper is dan in Frankrijk. Het ziet er erg donkergeel uit. Soms heeft de combine zijn werk al gedaan en zijn de velden leeg. De dorpen en de kerken zijn hier ook weer heel anders. Ook het interieur van de kerken is anders, dat zie je bijvoorbeeld goed in Los Arcos. Heel veel houtsnijwerk met bladgoud. Dat geldt ook voor Viana. Daar eet ik een broodje en koop ik een t-shirt. Ik was zo stom geweest om gisteren te vergeten mijn fijne Londenshirt in te pakken in St. Jean Pied de Port. En dat terwijl ik me herinner dat ik zelfs nog onder het bed had gekeken of ik echt alles had ingepakt. Het nieuwe shirt is ook mooi. Onderweg kom ik twee Spanjaarden op de fiets tegen die met de mountainbike over het pad van de wandelaars naar SdC fietsen. In Logrono maken ze het zo bont dat ze zelfs op het trottoir gaan fietsen. Daar besluit ik maar met ze mee te fietsen. Dat gaat een hele tijd goed en je raadt het al dan wordt de weg natuurlijk slecht. Dat is trouwens bij een groot meer. Ze helpen me wel en halen de kaart erbij om voor mij een alternatief te zoeken. Dat heb ik geprobeerd, maar dat was ook niks. Ik moest de route national op en dat mag helemaal niet en is bovendien levensgevaarlijk als fietser. Afijn een half uur later ben ik weer terug waar ik afscheid had genomen van de Spanjaarden. Rustig aan toch maar proberen. Soms worden de kiezels afgewisseld door een beter wegdek. Plotseling zie ik dat waar ik rijd, overeenstemt met mijn routebeschrijving. Dat geeft toch wel weer een goed gevoel, want ik baalde als een stekker. Later fiets ik nog een stuk op met een Nederlandse jongen uit Haarlem die daar zijn achterband aan gort had gereden. Blij ben ik als ik in Najera aankom. Een slaapplaats maakt me niet uit. Ik beland in Alberque Pelegrino. Nu blijk ik op een grote slaapzaal te liggen, zonder tussenschotjes dus. Wel is het normaal aanschuiven van achteren naar voren. Maar ik mag een plaatsje links voorin hebben. Mijn ervaring van de komende nacht zal bepalend zijn of ik nog een keer overnacht in een Alberque of niet.