Dag 2 (ma 6 juni 2011): Cherain – Avioth (108 km) [218 km]

Bij het zoeken van kleding in mijn tas kom ik een boekje tegen: van Martin Bril “Vader en dochters”. Daarin zitten drie kaarten met lieve woorden. Na een stevig ontbijt ik om 9.00 uur op de fiets gestapt. De stroom was trouwens uitgevallen in het hotel, dus creditcard onbruikbaar. Gelukkig voldoende cash op zak. Het begin trapt lekker weg. Het zonnetje schijnt en dat is prettig fietsen. Ik kom door Bastenaken en rij langs de Amerikaanse tank op het plein. Het landschap is glooiend. Soms lopen de koeien in de wei een stukje mee. Paarden staan te grazen terwijl de veulens op het gras liggen van de zon te genieten. Dan begint het te waaien en ziet de lucht er onheilspellend donker uit. Wat volgt, is onweer en slagregen. Ik schuil in een schuur. Als het droog is ga ik verder. In Leglise haal ik bij de lokale buurtsuper een pak waffels en blikjes Cola. Terwijl ik dat wil nuttigen begint het weer te regen. Snel schuilen in een bushaltehokje (incl. fiets). Na een klimmetje voor Rossignol roept een fietster mij die aan de andere kant van de weg staat. Ik denk die zal wel pech hebben. Maar nee, ze vraagt of in een ijsje wil. Els heeft een pak magnums in haar hand en heeft wat over om te delen. Nou, zoiets zal me vast niet dagelijks gebeuren. We kletsen wat. Ze was naar de Pyreneeën gefietst en is op de terugweg. Ze heeft nog een overnachtingstip voor me in Avioth (Fra), waar ik ook zal belanden (blijkt achteraf trouwens ook in mijn boek te staan). Ik fiets op een prachtige weg door het bos naar de Abdij d’Orval (gouden vallei). Ik zie de Abdij nog niet, maar hoor de klokken al wel slaan. Bij de Abdij (zie foto) nog wat rondgelopen en mijn tweede stempel voor mijn pelgrimspas (Credencial del Peregrino) gehaald. Mijn eerste stempel heb ik vorige week woensdag bij de St. Jacobskerk of wel de grote kerk te Den Haag gescoord. Mijn Pelgrimspas ziet er nog vrij maagdelijk uit ten opzichte die foto’s in reisverslagen die je op internet kunt vinden. Ik tel even; er is plaats voor 56 stempels! Ik zit nog niet op schema. Bij Limes/Fagny ga ik de grens met Frankrijk over. Gelijk al weer een klimmetje. En dan begint het weer te regenen. In Avioth ga ik naar Centre de Partage. Avioth heeft een prachtige kathedraal. Aan de doorgaande weg staat het aangegeven met de afbeelding van een schelp, het symbool Sint Jacob. Via een trap achterom beland ik in de woonkamer. Gelukkig, er is nog plaats. Ik krijg een kamer met 2 bedden, maar heb de kamer voor mijzelf. Eerst even douchen. Qua luxe is het wel wat anders dan gisteren maar het is schoon. Hier kun je voor euro 8 overnachten en het avondeten kost euro 4. Stipt om 19.00 uur met 5 anderen gezamenlijk aan tafel en eten wat de pot schaft. Ik voel me toch een beetje een vreemde eend in de bijt. Er wordt namelijk voornamelijk Frans gesproken. En zoals ik thuis tegen kinderen zeg: ik ken Frans, maar Frans kent mij niet. Tijdens de afwas – ja, dat hoort er hier ook bij – blijkt dat sommigen de Nederlandse taal wel een beetje machtig te zijn. Een biertje of wijntje is hier niet voorhanden. Net kruidenthee op. Ja, het moet niet gekker worden. In elk geval ben ik weer een ervaring rijker! Vandaag was een pittige dag, maar minder zwaar dan gisteren. De Ardennen zitten erop. De komende dagen moeten minder zwaar zijn. We zullen het zien!