Gisterenavond om 10 uur naar bed gegaan en tot de volgende ochtend half negen geslapen, heerlijk. Geen vroeg opstaande pelgrims in een slaapzaal die je wakker maken. Nee, heerlijk alleen in een hotelkamer. Lekker rustig aangedaan. Relaxed in het ochtendzonnetje op de Plaza Mayor twee café con leche op. Daar worden cafeetjes bevoorraad en worden podia opgebouwd. Ik zie tot mijn stomme verbazing stapels kratten Buckler. Joep v/h Hek heeft Buckler voor de Nederlandse markt dan wel om zeep hebben geholpen, maar hier zie ik stapels kratten op de bevoorradingswagen staan. Daarna de kathedraal bezocht. Van binnen is hij verdeeld in veel verschillende ruimten elk met hun eigen bijzonderheid. Zeer zeker de moeite. Iets verderop zie ik op een toren een groot nest met vier ooievaars. Altijd gedacht dat zij solitair leefden, maar dat is kennelijk toch niet het geval. Op naar het hoger gelegen Castillo, waar vandaan je een mooi uitzicht hebt over de stad. Het kasteel zelf is helaas gesloten. In het begin van de middag nog even een uurtje siësta gehouden. Ja, je bent in Spanje of niet en vandaag moet ik het er helemaal van nemen. Je ziet hier trouwens veel tapasbars. Maar die laat ik voor wat ze zijn. Heerlijk gewandeld over de Passeo del Espolon (langs de rivier) en verder. Dan loop je tussen de platanen met veel bankjes om heerlijk zo af en toe even te gaan zitten. Ik kom zelfs aan lezen toe en dan doel ik op andere boeken dan die van routebeschrijvingen naar SdC. Ik bedoel het boek “Vader en dochters” van Martin Bril, dat ik bij mijn vertrek uit Nederland van Brigitte heb gehad. Het zijn allemaal verhaaltjes die in de Volkskrant zijn gepubliceerd over avonturen aan het thuisfront. Leuke en herkenbare anekdotes. En ik kan me geen betere omgeving wensen om dat zo op een bankje in het zonnetje te lezen. Daarbij denk ik vanzelfsprekend ook aan thuis. Sterre ligt, heb ik begrepen uitgeteld op de bank na een weekje kamp. Tessa gaat vanavond voor het eerst met drie vriendinnen naar Candy (niet dat rechthoekige jongensblad van vroeger!), maar een uitgaanscentrum in Naaldwijk. Door het lezen van die verhaaltjes raak ik zelf een beetje in een sentimentele bui. Dat duurt niet al te lang hoor! Inmiddels ben ik weer terug op aarde. Over ruim een week ben ik weer thuis als alles goed gaat. Maar eerst moeten er nog ongeveer 550 km's worden weggetrapt. Morgen er dus weer tegenaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten